شهریه دانشگاه
در حال حاضر خیلی از جوانان ما ، چه دختر و چه پسر ، فکر و ذهنشان شده ورود به دانشگاه ها . تمام سختی ها را می پذیرند فقط برای اینکه وارد دانشگاه شوند اما وقتی که دانشگاه قبول شدند چه اتفاقی می افتد ؟
به نظر من ظاهر دانشگاه های ما از باطن آن زیباتر است و این زیبائی ظاهری است که جوانان ما را مجذوب خود کرده است .
اما آنهائیکه توانسته اند شاخ غول را بشکنند و وارد دانشگاه شوند بهتر حقیقت آن را درک کرده اند و به خوبی از مشکلات دانشجو آگاه هستند . یکی از این مشکلات و شاید از مهمترین آنها شهریه دانشگاه است .
شهریه از مسائلی است که دانشجو چه در دانشگاه های دولتی و چه در دانشگاه آزاد و دیگر دوره های آموزش عالی با آن روبرو است .
بیشتر تاکید من بر روی دانشگاه های دولتی است . در دانشگاه های دولتی تبعیض در همه جنبه ها به حد نهائی خود رسیده است ؛ دانشجویان دوره روزانه نور چشمی آقایون هستند بدون اینکه پولی پرداخت کنند اما دانشجویان دوره های شبانه یا پاره وقت یا پیام نور مورد قهر آقایون قرار گرفته اند و از مزایای دوره روزانه محروم هستند در حالیکه هزینه های سنگینی هم پرداخت می کنند .
چند شب پیش اخبار شبکه 5 بحثی را در مورد دانشجویان پاره وقت دانشگاه الزهرا مطرح کرد . آنها به مبالغ پرداختی بعنوان شهریه اعتراض داشتند ، چرا که در دفترچه کنکور حداکثر 80 هزار تومان ذکر شده بود اما آنها تا سقف 150 هزار تومان و آن هم برای واحد های کمی مثل 14 یا 16 واحد پرداخت کرده بودند . جواب مسولان این بود که مبالغ اضافی را بابت کلاس های فوق برنامه دریافت می کنند .
چند سوال برای من مطرح شده است :
اول اینکه هدف مسولان از برگزاری دوره های پاره وقت یا پیام نور و امثال آنها چیست ؟
وقتی در دور های پاره وقت و پیام نور فقط 2 روز کلاس برگزار می شود که یک روز آن برای رفع اشکال است ، دانشجوتا چه حد ممکن است مطالب درسی را درک کند و در نهایت در آن رشته موفق شود . دانشجویان دوره روزانه و شبانه که در طول هفته حداقل 4 روز در کلاس ها شرکت می کنند بسیاری از مطالب را بصورت کامل درک نمی کنند چه برسد به دانشجوهای دوره پاره وقت و پیام نور .
جواب من برای سوال خودم این است : سرکار گذاشتن جوانان و به عبارتی مشغول کردن و دور کردن ذهن جوانان از حقایق و مشکلات و خالی کردن جیب مردم و پر کردن جیب های خود .
دوم اینکه آیا مسولان نسبتا محترم نمی دانند که این ترویج هر چه بیشتر مدرک گرائی است ؟
اکثر و البته نه همه جوانان ما و از جمله خودم برای گرفتن مدرک تلاش می کنند و نه یاد گرفتن دروس .
نتیجه این که سطح کیفی دانشگاه ها پائین است و در مقابل سطح کمی آنها بسیار بالا .
آیا این جوانان تحصیل کرده بعد از فارغ التحصیلی نیاز به کار ندارند ؟ فقط تربیت علمی دانشجو آن هم بصورت ناقص کافی است یا بعد از فارغ التحصیلی هم دانشجو نیاز به حمایت و توجه دارند ؟ و آیا این حمایت ها می شود ؟
آیا دانشجوی شهرستانی یا دانشجوئیکه از طبقه پائین جامعه است توانائی پرداخت این هزینه های سرسام آور را دارند ؟
اگر هم که وارد دانشگاه نشوند آینده شان تا حدودی تاریک تر از پیش خواهد شد { برای این گفتم تاحدودی که همه چیز وارد شدن به دانشگاه نیست }.
نظر شما در مورد مطالبی که به آن اشاره کردم چیست ؟
ما که از این دانشگاه خیری ندیدیم!!!
اول شدمااااا
خیلی زود به این نتیجه رسیدی ، دختر خانم ها کمتر از این حرف ها می زنند مخصوصا شاگرد اول ها ، بیچاره کتاب های شما الان چیزی از شان باقی نمانده به قول بچه ها شخم خوردند .
به آرتین سلام برسانید .
:-)
مهران جان
دو تا نظر به شما بدهکارم
حباب جان ، به وبلاگ ما کم سر میزنی ، اگر اشتباه نکنم سرت خیلی شلوغ است و فعلا به کارهای مهمتر می پردازی ، موفق باشی . من منتظر تا طلب هایتان را بپردازی ، از نظر هر که بگذرم از نظرات شما نمی گذرم ، بابا من می خواهم از شما چیز یاد بگیرم بالاخره بزرگتری گفتند پیشکسوتی گفتند . من منتظرم .
موافقم کاملا! در مورد مدرک گرایی منظورم هست.الان حتما باید بگی من لیسانس دارم حالا مهم نیست که لیسانس ابیاری گیاهان دریایی باشد از دانشگاه علی آبد کچول.
یادم رفت بگم که موافقم با اینکه آقایون زحمت ترویج این فرهنگ رو کم نمی کشند. به هر حال همانطور که گفتید پولی گرفته می شود برای خدمات داده نشده و از طرفی بهتر از این است که دانشجو فعلی دانشجو نباشد و خدای نکرده فکرهایی کند که نباید.
انسان جان سلام . سه نکته را باید خدمتت عرض کنم : اول اینکه چه بلائی بر سرجامعه ما آمده که به قول شما حتما باید بگوئیم لیسانس داریم ؟ دوم ، یک بوهای از تفکرات فمینیستی به مشامم می رسد . اما مدرک گرائی زن ومرد نمی شناسد و هر دو یک راه را میروند .سوما ؛ این باید ها و این جبر جامعه در مورد رفتن به دانشگاه نتیجه اش همان مدرک گرائی است در حالیکه یک جوان می تواند دنبال کار هم برود هر چند محدودیت های زیادی در این مورد وجود دارد اما این محدودیت ها برای ما دانشجویان هم وجود دارد .
امیدوارم که زندگی تان مه آلود نباشد .
بابا آخر گلزنا!! من خیلی تا حالا سعی کرده بودم اینجا بیام٬ ولی از اونجایی که همیشه آدرستون رو نصفه کاره (!!) می نویسین٬ تا حالا موفق نشده بودم!!
به مطالبی که نوشتین٬ یه چیز خارق العاده میخوام اضافه کنم!! تو بعضی از رشته های روزانه (که تازه از اجر و قرب خاصی برخوردارند)٬ تو اون هایی که دانشجوی پولی (آزاد٬ مثل نوبت دوم که امسال قرار بود طرحش اجرا بشه٬ که یه پولی بر اساس رتبه شون بدن بیان با اصلی ها بشینن سر کلاس٬ و خوشبختانه این بلا سر ما ۸۲-ای ها نیومد!!)٬ اون پولی ها درصد قبولی و مزایای تحصیلی شون بیشتره!! خیلی جالبه!! یعنی هیچ رقم نمیشه واسه ی این جور کاراشون منطق جور کرد که بگیم روزانه ها حتما اینطورین٬ بعد پولیا این طوری...!!
یه شباهت بین اسم وبلاگ خودم با شما می بینم که همیشه برام جالب بوده بیام ببینم اینجا چه خبره!! موفق باشید!!
البته شباهتش از این نظره که هر دو تاشون مهاجمن: دل پیرو و ویری!!
این حرفا چیه؟
هر کی هر چی پول بده همون قدر زندگی می کنه!
فقیر و ندار دیگه کیه؟
اصلا چرا می ره دانشگاه بره کار کنه پول در بیاره!!!!
اینه حال و روز ما !
چرا دانشگاه ؟همه جا همین مشکلات هست.همه بخاطر ... مجبورن یه سری کارها رو انجام بدن که از بعضی ها عقب نمونن!
همه جا هم پول حرف اول رو میزنه
هه هه!منم بوی سوتفاهم به مشامم می خوره.منظور من از آقایون حصرات بود، ان دست بالایی ها! نه انسانهای مذکر.
حصرات=حضرات
قرار بود آپدیت کنی پس چی شد؟