این بار قصد داشتم که بدلیل سفر با شما وبلاگی ها خداحافظی کنم اما متاسفانه سفرمان لغو شد و من ماندم و یک اعصاب خراب .
راستش قرار بر این بود که روز پنج شنبه عازم کربلاء شویم اما امام حسین ما را لایق ندانست و به قول خودمون ما را نطلبید . تا وقتی که صحبتی از رفتن به کربلاء نشده بود خیلی فکرم را مشغول خودش نکرده بود ، اما امان از زمانی که پدربزرگم حوس رفتن به کربلاء را کرد و بعدش مثل یک بیماری اپیدمی به همه اعضاء خانواده سرایت کرد طوریکه 12 نفر از اعضاء فامیل برای رفتن ثبت نام کردند . اولش قرار بود که روز سیزدهم که روز بعد از عاشورا ء باشد ، حرکت کنیم اما به دلیل انفجارهای کربلاء و بستن مرزها عقب افتاد که روز چهار شنبه مسئول کاروان اعلام کرد که مسئله رفتن تا بعد از عید منتفی است .
تا قبل از این ماجراء ، خیلی به قسمت ـ طلبیده شدن و خواست خدا اعتقاد نداشتم اما این ماجراء باعث شد تا کمی در افکارم تجدید نظر کنم .
 آیا شما به طلبیده شدن ـ قسمت و حتی شانس اعتقاد دارید ؟ به نظر شما من بد شانسم یا خدا نخواست یا اینکه لایق زیارت کربلاء نیستم ؟
 با وجود اینکه سفر به کربلاء لغو شد ولی قرار شد که به شهرستان خودمان سفر کنیم و عید را در آنحا سپری کنیم ، شاید سفر به شهرستان مثل سفر کربلاء نباشد اما مطمئنا به من خوش خواهد گذشت و من هم همین را می خواهم .
امیدوارم که تعطیلات به شما هم خوش بگذرد .