در روز نوزدهم اردیبهشت ماه سال 1361 ، در بیمارستان سپهر تهران فرزند پسری از خانواده ای مذهبی به دنیا آمد که او را ..... نامیدند . حال این پسر بیست و دو بهار زندگی خود را دیده است و میرود تا شاهد بهارهای فراوانی در زندگی خود باشد .
او در گذر زندگی خود تا به امروز شاهد سختی های و خوشی های فراوانی بوده است که بعضی از آنها زندگی او را تحت تأثیر قرار داده اند اما هنوز بیشتر این راه باقی است .
آری آن پسر من هستم ، مهران . امروز روز تولد من بود ، روزی که برای من یاد آور شروع یک زندگی است شروعی که من در آن هیچ نقشی نداشتم اما امروز من هستم و باید باشم .
روزهای تولد حال و هوای گذشته را ندارد و خانواده هابه گفتن یک تبریک قناعت می کنند که همین هم زیبا است .
مبارکه آقا مبارکه.کیک تولدت کو پس؟همینطوریش هم زبیاست.
به به . آقا مهران تولدت مبارک . ایشاالله تولد ۲۲۰ سالگیتو جشن بگیری و بیای اینجا واسمون بنویسی.
آخی... تولدت مبارک بابا!!!!!!!!!
خیلی خوشحال!
و آرزوهایی که برات دارم بی نهایته..
شاد باشی
آقا مهران ؛ وقتی آدم دلخوشی نداشته باشه و همش دپرس باشه چاره ای نداره جز اینکه خودشو با کتاب و درس سرگرم کنه و انقدر خودشو خسته کنه که شب وقتی سرشو میذاره رو بالش از خستگی فرصت فکر کردن هم نداشته باشه و بگیره بخوابه تا دوباره صبح شه و روزها همینطور سپری شن . شاید بشه بهش گفت یه نوع روزمرگی یا بهتر بگم روزکشی!
اصلا ولش کن چرا دارم اینا رو میگم! شاید واسه اینه که دلم خیلی پره ...بی خیال . این روزا روزهای خوب و شادی واسه توئه . بالاخره تازه متولد شدی دیگه!
تولدت هزاران بار مبارک .....
سلام دوست عزیزم
با کمی (؟!) تاخیر تولدتو تبریک می گم
امیدوارم سالهای سال با سرفرازی و اراده و اختیار زندگی کنی و وبلاگ بنویسی
اصلا اون موضوعی که گفتی در مورد این حقیر موضوعیتی نداره ( منظورم ناراحت شدن من از حرف شماست ) ...
ضمنا من فکر می کردم با هم دوست شدیم ... نمی دونستم تو تازه داری بامن دوست می شی !!!
لطف وبلاگ تو عادی بودنشه که من باشم یا نباشم خللی درش ایجاد نمی شه اما اگه پرحرفیای یه موجود عادی برات سرگرم کنندن ؛ چشم هر وقت به دنیای مجازی وارد بشم حتما سری بهت می زنم
تو این چند روز به دلایل متعدد نتونستم وارد اینترنت بشم که سعی می کنم تو وبلاگ عادی بنویسمشون
...
روزها و شبها و سالیانی توام با سربلندی برات آرزو می کنم